-उपेन्द्र पाैडेल
प्रतिगन्ध लोर्कापणको व्यग्र प्रतिक्षा र यो ऐतिहासिक क्षणमा उभिएर स्वागत गर्न पाउदाको खुसीले स्वागत भन्दा बाहीर अलिकति वहकीए भने म सुरुमै माफी चाहन्छु ।
Dear Darling Beatels
To think that I, Harriet Watts, live on the
same planet with the beatels, breathe the same air as beatels, see the same
sun, moon and starts as the beatels. Oh! it's just too much
विश्व प्रसिद्ध अंगेजी सांगीतिक समुह विटल्सका एकजना फ्यानले विटल्सलाई १९६४मा लेखेको कुल २४ शब्दको यो चिठी यतिबेला म सम्झीरहेछु । आफूलाई असाध्यै मन पर्ने र श्रद्धा गर्नेहरु सँगै एउटै ग्रहमा हुर्कनु, सास फेर्नु उनीहरुले देखेजस्तै घाम, जुन र ताराहरु देख्न पाउनुले मान्छे कतिसम्म पुलकीत हुन सक्छ भन्ने कुराको अनुभुती उनले जस्तै म पनि यतिबेला गर्न सक्छु ।
हुनत स्रष्टा कुनै सहरको मात्रै हुँदैन उ देशको हुन्छ । वा भुगोलभन्दा माथी हुन्छ तर यति भन्दा भन्दै पनि सरुभक्तले फेरेकै हावामा सास फेर्न पाउनु, उहाँले हिडेको सडकमा उहाकै पछिपछि हिड्न पाउनु, उहाँलाइ पढदै हुर्कन पाउनु, उहाँका कुरा सम्मुखमै सुन्न पाउनु, उहाँले खेलेकै आँगन र चोकमा रमाउदै उफ्रन पाउनु , उहाँका चिया जमघटमा छेउमै बसेर सुनिरहन पाउनु, र उहाँ जन्मे हुर्केकै सहरलाई मेरो पनि हो भनेर भन्न पाउनु अरुका लागि यो सामान्य हुन सक्ला तर नेपाली साहित्यलाई माया गर्ने हामी प्रत्येकका लागि यो कति सौभाग्यसाली कुरा हो भन्ने कुरा जो कोहीले अन्दाजै लगाउन सक्दैन । हो हामी पागल बस्तीको शहरबाट हौँ । हो हामी सरुभक्तको शहरका मान्छे हौँ । हामी झलकमान गन्धर्व, दुर्गा बराल र तिर्थ श्रेष्ठ जन्मेको शहरका मान्छे हौँ । कसैलाई यसमा थोरै मात्र पनि इष्र्या लाग्छ भने इष्र्या लाग्ने पूर्ण छुट छ ।
पेरीस पुग्ने अरुका लागि आइफिल टावरले जति महत्व राख्छ कला र साहित्य प्रेमीका लागि लुभ्र म्यूजिएम त्यो भन्दा बढी महत्वपूर्ण छ । कोलम्बीयाको राजधानि कहाँ हो भन्ने पनि थाहा नपाएका हामी धेरैलाई मार्खेज कोलम्बीयाका हुन भन्ने कुरा काफि लाग्छ । टर्की सम्झदा टोपकापी दरवार भन्दा पहिले ओरान पामुक याद आउनु र लण्डन पुगेपछि टावर व्रिज भन्दा अगावै जे के रोलीङ सम्झीइनु साहित्यलाई माया गर्नेका लागि कुनै नौलो कुरा होइन । नेपाली साहित्यलाई माया गर्ने जो सुकैले पनि पोखरा टेक्ने वित्तिकै मायावि पागल बस्ती र सरुभक्तलाई नसम्झी धरै पाउँदैन ।
आज यहि शहरमा पागल वस्तीको विरासतमा उभिएर पछिल्लो उपन्यास चुली प्रकाशन भएको १५ बर्षपछि यो शहरबाट प्रतिगन्ध उपन्यास सार्वजनिक हुँदैछ । पागलवस्ती सार्वजनीक हुँदा उपस्थीत हुनभएका केही महानुभावहरु पनि यसै हलमा हुनुहुन्छ । हाम्रो पुस्ता अलि केटाकेटीनै थियो त्यस बखत र त्यो क्षणको याद हामीसँग छैन । तर आज समयले अर्का एउटा सुन्दर मौका दिएको छ । अक्सर पुस्तक विमोचन काठमाण्डौमा नै गर्ने परिपाटी हुँदाहुँदै पनि आज यो उपन्यास हामी पोखरेलीहरुकै विचमा विमोचन हुन लागेकाले पनि हामी धेरै पोखरेलीले यस विमोचन समारोहमा सरिक हुने अवसर पनि प्राप्त गरेका छौँ । पोखराको यो अमृत कक्षमा लोर्कापण हुन लागिरहेको नयाँ उपन्यास प्रतिगन्ध लोर्कापण समारोहलाई महत्व दिएर आउनुभएका यहाँहरु सबैलाई फेरीपनि हार्दिक स्वागत ।
मार्था र प्रशान्त यस धर्तिमा आएको लगभग २५ बर्षपछि यस धर्तिमा आउन लागेका अमर र आरतीलाई पनि स्वागत गर्दछु । प्रकाशक संस्था बुकहिलका भुपेन्द्रजीलाई पनि स्वागत ।
चुलीको प्रमुख पात्र भन्छ जीवनमा कोही हिमाल चढेर आफै हिमाल बन्छन् । कोही दलदलमा फसेर आफै दलदल बन्छन् । साहित्य र दर्शनको लामो यात्रा तय गर्दै नेपाली साहित्यको क्षेत्रमा एउटा अग्लो हिमाल बन्नुभएका आदरणीय दाइ सरुभक्तलाई हार्दिक बधाइ र शुभकामना अर्पण गर्दै यो ऐतिहासिक क्षणको साँक्षी बस्न आउनुभएका यहाँहरु सबैलाई फेरी पनि स्वागत गर्दछु । र जाँदाजादै अस्ती मात्रै आदरणीय तिर्थ दाइको कविता संग्रह धसैधर्साको चक्रव्यहूका लागि धेरै बधाइ र तपाइहरु सबैलाई फेरी स्वागत । धन्यवाद ।
